Rawa Mazowiecka i jej okolice wraz ze skarbem niezwykłym

Widzieliśmy ruiny Zamku Książąt Mazowieckich w Czersku, postanowiliśmy więc pojechać do Rawy Mazowieckiej, aby zobaczyć to, co zostało z tamtejszego zamku. Mieliśmy nadzieję, że wejdziemy do baszty, bo tak wynikało z informacji odnalezionych w internecie. Na miejscu okazało się, iż informacje dotyczyły sezonu letniego (chyba). Ale najładniejsze miejsce znaleźliśmy w nie w samej Rawie, a w pobliskich Boguszycach.

Rawa Mazowiecka – Zamek Książąt Mazowieckich

Co prawda nie od niego rozpoczęliśmy zwiedzanie miasta, ale istniał on prawie od samego początku historii Rawy. Zamek wybudował w latach 1355-1370 książę mazowiecki Siemowit III. Wchodził on w skład umocnień państwa Kazimierza Wielkiego. W 1462 roku Kazimierz Jagiellończyk włączył księstwo rawskie do Korony.

Z odnalezionej w internecie legendy wynika, że Siemowit III nie był najfajniejszym człowiekiem i mam nadzieję, że opowieść nie jest prawdziwa. Otóż władca po śmierci pierwszej żony Eufemii ożenił się powtórnie. Przez jakiś czas wszystko układało się dobrze, ale potem władca zaczął podejrzewać, że żona go zdradza i pomimo, że była w ciąży, zamknął ją w wieży.

Przeprowadzone śledztwo nie potwierdziło podejrzeń Siemowita. Ten jednak wiedział swoje. Domniemanego kochanka kazał zgładzić, a po porodzie zabił również żonę. Chłopca oddał na wychowanie ubogiej kobiecie. Odnalazła go jednak jego przyrodnia siostra Małgorzata, żona księcia słupskiego Kaźka. Chłopiec wychowywał się na ich dworze. Kiedy dorósł, jego podobieństwo do księcia Siemowita było uderzające. Władca, kiedy go zobaczył, zrozumiał, że niesłusznie podejrzewał swoją żonę o zdradę. Koniec końców, duch księżnej podobno powraca na zamek.

My ducha nie spotkaliśmy, ale mamy nadzieję, że książę smaży się w piekle.

Z zamku do dziś dotrwała tylko jedna baszta. Podziwialiśmy ją z zewnątrz. Pozostałe szczątki murów pozwalały wyobrazić sobie, jak zamek dawniej wyglądał.

Rawa Mazowiecka – co jeszcze widzieliśmy

Po przyłączeniu do Korony Rawa Mazowiecka była siedzibą województwa rawskiego, a w zamku urzędował starosta. W mieście odbywały się sejmiki ziemi rawskiej. Od 1562 roku na zamku przechowywany był skarb rawski, czyli pieniądze na utrzymacie wojska kwarcianego.

Po przyjeździe do miasta obejrzeliśmy odrestaurowany neoklasycystyczny ratusz i poczekaliśmy na zakończenie nabożeństwa w kościele pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny. Kościół niegdyś wchodził w skład zespołu klasztornego jezuitów. Powstał na początku XVII wieku i wybudowano go w stylu barokowym.

Po wejściu do środka obejrzeliśmy barokowe ołtarze. Najważniejszy jest ołtarz główny z rzeźbami świętych. Podobał nam się również barokowy chór.

W murach kolegium jezuickiego zdobywał wykształcenie znany pamiętnikarz Jan Chryzostom Pasek.

Na ulicy Mickiewicza 11 odnaleźliśmy dawne jatki miejskie. Budynek jest właśnie odnawiany, a może już ta odnowa się skończyła, i będzie się w nim mieściło Muzeum Ziemi Rawskiej. Koniec końców – drzwi były zamknięte. Obecnie miasto jest trochę rozkopane, bo właśnie trwają prace rewaloryzacyjne.

Kościół w Boguszycach

Był niewątpliwie hitem naszej ostatniej wycieczki. Drewniany kościół pochodzi z XVI wieku i wewnątrz zachowały się wspaniałe malowidła. Bardzo się dziwię, że nie jest to zabytek, do którego przyjeżdżają tłumy zwiedzających. Przypomina bowiem wpisane na listę UNESCO kościoły z Małopolski.

Wewnątrz zachwyciła nas renesansowa polichromia i belka tęczowa. Niestety, nie mogliśmy przyjrzeć się wszystkiemu dokładnie, bo po nabożeństwie o 10 był zamknięty, a przed nabożeństwem o 12 trwały wypominki. Usiedliśmy jednak w ławce i telefonem zrobiliśmy kilka zdjęć.

Na stropach są kasetony z motywami roślinnymi. W prezbiterium mamy wizerunek Chrystusa Wszechwładcy i Ewangelistów, a w nawie przedstawienie Siedmiu Grzechów Głównych. Na ścianach są wizerunki świętych: Stanisława i Wojciecha, nawrócenie św. Pawła, a także postacie rycerza, chłopa, starca i młodych chłopców.

Ołtarz główny jest renesansowy, a dwa ołtarze boczne późnobarokowe z tryptykami późnogotyckimi z końca XVI wieku.

Obok kościoła stoi drewniana dzwonnica, a całość zabudowań najlepiej wygląda z drogi prowadzącej do Rawy Mazowieckiej.

Rawa Mazowiecka i jej okolice – pałac w Białej Rawskiej

Pałac pochodzi z XIX wieku i wybudowano go w stylu pseudogotyckim. Budowla składa się z kilku części. Odnowiono jedną z nich. Nasze wątpliwości wzbudziło pokrycie dachowe i żółty tynk. W pałacu mieści się restauracja, która oczywiście z wiadomych przyczyn była zamknięta. Budynek otacza park.

My po tych odwiedzinach mieliśmy mieszane odczucia.

Jeśli

lubicie zwiedzać województwo łódzkie, kliknijcie tu;

chcecie wiedzieć, co u nas słychać, obserwujcie nas na Facebooku i Instagramie;

jeździcie po Polsce i szukacie interesujących miejsc do zobaczenie, kupcie nasz ebook, w tym wpisie znajdziecie szczegóły, a klikając w poniższe zdjęcie przeniesiecie się do naszego sklepu.