Księte średniowieczne grodzisko i drewniany kościół
Podczas ostatniej wycieczki po województwie kujawsko-pomorskim, obok opisanej Brodnicy, trafiliśmy do miejscowości Księte. Podczas jej zwiedzania osiągnęliśmy połowiczny sukces. Udało nam się zobaczyć średniowieczne grodzisko, natomiast kościół zastaliśmy zamknięty na trzy spusty.
Księte – trochę o dawnej historii
Grodzisko średniowieczne istniało tu prawdopodobnie w XI-XII i XIII-XIV wieku. Piszę prawdopodobnie, bo badania archeologiczne nie są wystarczające. Źródła pisane wskazują na dużą rolę tego miejsca w wiekach średnich. Znajdowało się ono na dawnych szlakach handlowo-komunikacyjnych. Istniała tu komora celna. Książę dobrzyński Siemowit nadał Księte Krzyżakom. Wkrótce jednak obszar ten przeszedł w posiadanie biskupa płockiego. Było to w 1306 roku.
Bardzo szybko, bo już w 1313 Księte wróciło do Polski. W 1329 wraz z całą ziemią dobrzyńską zajęli je Krzyżacy. Ostatecznie Księte z ziemią dobrzyńską wróciło do Polski w 1343 roku na mocy pokoju kaliskiego. W 1356 roku Kazimierz Wielki sprzedał miejscowość rycerzowi Piotrowi z Brussiny. (Powyższe informacje zaczerpnęłam z artykułu „Tajemnicza góra obok jeziora i pól uprawnych. W poszukiwaniu zaginionego skarbu” Krzysztofa Cedro zamieszczonego w „Czasie Brodnicy” 5.05.2021).
Grodzisko – nasza wizyta
Aby dotrzeć do grodziska należy z głównej drogi wjechać w polną. Jest tam znak wskazujące kierunek. Jednak drogi są dwie i należy skręcić w tę z lewej strony. My samochód zostawiliśmy przy sklepie z używanymi rzeczami i dalej ruszyliśmy na własnych nogach. Baliśmy się zakopania w piasku.
Grodzisko wznosi się nad polami. Z góry rozciąga się widok z jednej strony na pola, z drugiej na jezioro. Podanie mówią, że niegdyś stal tu kościół, który się zapadł, niektórzy do dziś słyszą dzwony. Miejscowa ludność wspomina też o skarbie, który miał być tu zakopany. Poszukiwacze ze wspomnianego wyżej artykuły znaleźli jedynie przedmioty pochodzące ze średniowiecza. Były to głównie naczynia i metalowe części ubrań.
Księte kościół
Kościół jest pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Świątynię ufundował Mikołaj Ramocki, właściciel wsi i była o niej mowa w 1520 roku. Obecna budowla pochodzi z XVIII wieku. Wybudowano ją z drewna na kamiennej podmurówce. Stoi we wschodniej części wsi, na niewielkim wzniesieniu. Kościół otacza kamienny mur.
Wewnątrz jest barokowy ołtarz główny oraz barokowe ołtarze boczne, a także pochodząca z tego samego czasu ambona. Nam nie było dane zobaczyć wnętrza, bo zamknięta brama nie pozwoliła nam podejść bliżej. Jednym słowem kościół był zamknięty na amen, nawet nie można było zobaczyć czegoś przez kratę.
Jeśli
chcecie odwiedzić więcej miejsc w Kujawsko-Pomorskim, zerknijcie tu;
jesteście ciekawi, co u nas słychać, śledźcie nas na Facebooku i Instagramie.
lubicie zwiedzać Polskę, kupcie naszego ebooka, szczegóły znajdziecie w tym wpisie, a klikając na zdjęcie poniżej, przeniesiecie się do naszego sklepu.
Spaliśmy w Toruniu. Poniższy link jest afiliacyjny, będzie nam miło, gdy z niego skorzystacie.
Booking.com