Blog,  Hiszpania,  Madryt

Sylwester na Sol, jak wyglądała zabawa

Zgodnie z daną Wam obietnicą noc sylwestrową spędziliśmy na Puerta del Sol w Madrycie, a właściwie usiłowaliśmy ją tu spędzić. Najpierw jednak udaliśmy do sklepu w centrum miasta, aby kupić winogrona i szampana, czyli niezbędne tej nocy rekwizyty. W sklepie tłum był przeogromny, ludzie kupowali duże ilości właściwie wszystkiego, poczynając od alkoholu, przez owoce morza, szynki i słodycze. Miasto funkcjonowało normalnie do godziny 20. Potem wiele sklepów,  restauracji i barów zamknięto. Oto jak wyglądał Sylwester na Sol.

Sylwester na Sol

Około 23, kiedy udaliśmy się coś przekąsić, tylko nieliczne bary znaleźliśmy otwarte, ale udało nam się zjeść kanapkę z tortillą. Zaraz potem ruszyliśmy na plac, ale okazało się, że było już za późno. Wszystkie drogi obstawiła policja. Właściwie można się było tego domyślić, bo w końcu plac to niewielki, a ludzi chciało na nim być naprawdę dużo.

Zatrzymaliśmy się więc wraz z całym tłumem na małym placu, na którego końcu widzieliśmy oświetloną choinkę na Puerta del Sol. Okazało się, że nie byliśmy do końca dobrze przygotowani do sylwestrowej nocy – brakowało nam zabawnych nakryć głowy, sztucznych włosów, albo czapek w kształcie zwierzaków.

Pisałam Wam już kiedyś, że zdecydowanie nie lubię tłumu, ale ten hiszpański jest jakiś inny, tu ludzie nie pchają się tak bardzo na siebie i zostawiają między sobą wolną przestrzeń, więc czułam się całkiem dobrze. Byli oczywiście jacyś rozochoceni młodzieńcy, którzy właściwie nie powinni pić szampana. Korki szampana strzelały już jakieś 10 minut przed dwunastą. Każdy wystrzał był komentowany przez tłum głośnym yeee. Marcin też chciał otworzyć naszego szampana, ale mu nie pozwoliłam, bo przecież musieliśmy mieć puste ręce, aby zdążyć zjeść winogrona podczas bicia zegara.

Sylwester na Sol – północ

Ale okazało się to znacznie prostsze, bo żadnego bicia nie było słychać, od minuty przed dwunastą do minuty po dwunastej tłum krzyczał, strzelały korki szampanów i wszyscy zjadali swoje winogrona, ale bez jakiegoś nadmiernego pośpiechu. A już się baliśmy, iż się zadławimy…

Sylwester na Sol
Sylwester na Sol, a właściwie w okolicy

Na koniec tylko jacyś dowcipnisie postanowili oblać tłum szampanem, no i to już wszystko.  Zabawa skończyła się nieco po północy i wtedy swe podwoje zaczęły otwierać niektóre lokale gastronomiczne. Zamierzaliśmy się wybrać na nocny koncert, ale tuż przed planowana godziną jego rozpoczęcia lokal był jeszcze zamknięty. – Za dwadzieścia minut – powiedział nieco zmęczonym głosem jeden z kelnerów. No to poszliśmy dalej. W innych lokalach zabawa już się skończyła. To tam, gdzie można było jeść sylwestrową kolację. Swoją drogą to czasem spory wydatek, jak na tutejsze realia. Kosztuje to bowiem kilkadziesiąt euro od osoby.

Dla niektórych zabawa trwała długo. O 8 rano widzieliśmy z hotelowego okna jedną z uczestniczek nocnej imprezy wdzięcznie, acz z pewnym trudem pokonującą na szpilkach drogę po miejskim chodniku. Znalezienie miejsca na śniadanie dziś okazało się niezbyt trudne, choć dużo lokali jest zamkniętych. Zjedliśmy „śniadanie specjalne” czyli zwykłe tosty z pomidorami i wypiliśmy kawę z mlekiem i rozpoczęliśmy nowy rok.

Jeśli lubicie Hiszpanię, zerknijcie tu.

Chcecie na bieżąco śledzić nasze podróże, obserwujcie nas na Facebooku i Instagramie.

Zainspirujcie się do odwiedzenia ciekawych miejsc w Polsce, kupując nasz ebook, szczegóły na jego temat znajdziecie w tym wpisie, a klikając w zdjęcie, przeniesiecie się do naszego sklepu.

Polska na dobry nastrój
Polska na dobry nastrój

Poniższy link jest afiliacyjny, będzie nam miło, jeśli z niego skorzystacie.



Booking.com

Dodane przez Małgosia dnia 2015-01-01

Od wielu lat zwiedzam i wędruję po Polsce i świecie. Zawsze na własną rękę i na własny rachunek. Polska znajdowała i znajduje szczególne miejsce w moich podróżniczych planach. Mam także wielki sentyment do Hiszpanii, po prostu lubię ten kraj z jego wspaniała kulturą, zabytkami i krajobrazami. Odkąd pamiętam lubiłam poznawać nowe miejsca, zaglądać w tajemnicze zakamarki, podróżować. Ta pasja towarzyszyła mi także w życiu zawodowym, a zdarzyło się w nim wiele.Pisałam o polityce międzynarodowej, ale także o zwiedzaniu Polski i Europy. Dalekie podróże związane z pracą, wizyty w niezwykłych miejscach, takich jak Downing Street 10 czy Pałac Elizejski tylko rozbudziły mój i tak wielki apetyt na poznawanie świata. Po drodze udało mi się napisać przewodnik po Mazowszu, bo Polska zawsze była dla mnie fascynującym miejscem do odkrywania. Od 8 lat prowadzę stronę Podróżniczego Domu Kultury. Piszę, fotografuję i opowiadam w mediach społecznościowych. Pokazuję i opisuję tylko to, co sama widziałam. Patrzę na świat optymistycznie, ale i krytycznie. Nie potrafię żyć bez podróży.

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej.Akceptuję Prywatność i polityka cookies