Sałatka azjatycka – impresja
Kuchnia azjatycka kojarzy mi się z niezwykła, czasem zaskakująca harmonią smaków i faktur jedzenia. Korzystając z urodzaju rodzimych warzyw postanowiłem przenieść się na moment właśnie do Azji. Oto moja sałatka azjatycka.
Sałatka azjatycka – składniki
– 3 ogórki – najlepiej polne
– 3 kawałki upieczonej papryki
– 1 łyżka japońskiego octu ryżowego do sushi (może być ocet owocowy)
– 2 łyżki oleju sezamowego
– 1 łyżka sosu rybnego
Wykonanie
Sałatkę można zrobić w ciągu pięciu – tak pięciu minut ,chyba, że… najpierw wersja pięciominutowa. Ogórki obieramy ze skóry kroimy wzdłuż i za pomocą np. łyżeczki pozbawiamy nasionek. Następnie kroimy na cienkie pół plasterki . Pieczoną paprykę (jest powszechnie dostępna w sklepach) kroimy w cienkie paseczki. Oba składniki mieszamy w naczyniu. Dolewamy łyżkę japońskiego octu ryżowego , 2 łyżki oleju sezamowego i łyżkę sosu rybnego . Mieszamy i gotowe.
Jeśli jednak ktoś chce się trochę pobawić, to proponuję samodzielne upieczenie papryki. Rozgrzewamy piekarnik do 200 stopni. Czerwoną paprykę wstawiamy w naczyniu żaroodpornym, do naczynia dajemy trochę oliwy. Ja(dodałem jeszcze kilka małych ostrych papryczek w całości. To dodatkowy smak, ale wcale nie oznacza, iż papryka będzie szczególnie ostra po upieczeniu. .Papryka piecze się parędziesiąt minut. Z wierzchu skóra częściowo sczernieje, będzie odchodziła od papryki. Wystudzone papryki obieramy łatwo ze skórki i oczywiście pozbawiamy środka z nasionami .
Inne przystawki znajdziecie tu.
Dodane przez Marcin dnia 2013-09-10
Z czasów dzieciństwa pamiętam kolorową puszkę portugalskich sardynek. Na sklepowej półce wśród nijakich opakowań peerelowskich towarów była prawdziwą obietnicą przygody. Potem była podróż do zimowego Budapesztu i smak papryki i wina. Zawsze marzyłem o poznawanie świata, tego bliskiego i dalekiego, i to marzenie spełnia się w moim życiu. Lubię zwiedzać Polskę, cieszę się, iż każda podróż po naszym kraju przynosi fascynujące odkrycia. Zawsze chętnie wracam do Rzymu, poznawanie tego miasta to niekończąca się historia. Opisywałem meandry świata polityki i ekonomii, ale także ciekawe miejsca warte zobaczenia. Praca i związane z nią podróże zawiodły mnie do wielu niezwykłych zakątków, świątyń w Japonii, Watykanu, muzeów Amsterdamu. Od 8 lat współtworzę projekt Podróżniczy Dom Kultury. Piszę, komentuję w mediach społecznościowych. Wciąż myślę o kolejnych wyprawach.
Może też Ci się spodobać
Z Tel Awiwu nad Morze Martwe
Gdzie pojechać w listopadzie 2017 ?
