Gdzie pojechać w lipcu 2017
Blog,  Europa,  Lubuskie,  Niemcy,  Polska

Park Mużakowski piękne miejsce na liście UNESCO

Kiedy zaproponowałam, że weekend spędzimy na granicy polsko-niemieckiej, Marcin miał wątpliwości, czy warto jechać ponad 500 kilometrów, aby obejrzeć park, co prawda duży, ale park. Po dzisiejszym dniu jego wątpliwości zniknęły. Park Mużakowski warto obejrzeć. Nocleg mamy po niemieckiej stronie w miejscowości Bad Muskau, tuż przy samym wejściu do parku . Spędziliśmy w nim cały dzień. Najpierw spacerowaliśmy, obejrzeliśmy wystawę w nowym zamku, a potem jeździliśmy na rowerach.

park mużakowski
Pięknie utrzymany park mużakowski
Park Mużakowski
Kwiatki wieczorową porą

Park Mużakowski – wystawa

Niesamowite wrażenie zrobiła na nas wystawa zatytułowana: „Pückler! Pückler? Po prostu brakuje słów…” W świetny sposób sportretowała malowniczą postać twórcy tego założenia krajobrazowego księcia Pucklera. Był znanym w swojej epoce awanturnikiem, łamał serca kobiet, nazywany był „Casanową z Muskau”, miłośnikiem ogrodów, a wreszcie podróżnikiem. Fantastycznie pisał o swoich podróżach, czego możemy posłuchać po polsku, siedząc na ławeczce w muzeum. Księcia opisy są bardzo interesujące i pełne trafnych uwag, a czasami śmieszne. Już zaczynamy szukać dzienników z podróży i pamiętników naszego poprzednika. W dobie Internetu na pewno prowadziłby bloga. Zwiedzanie kontynuowaliśmy jeżdżąc w imitacji dorożki po specjalnie skonstruowanych torach. Oprowadzał nas sam Pückler, opisując poszczególne fragmenty parku.

Park Mużakowski, wystawa
W tych fotelach zwiedzało się fragment wystawy
Park Mużakowski mostek
Ten mostek istnieje do dziś

Wystawa, jak widzicie, jest bardzo nowoczesna i chyba może stawić wzór sztuki muzealnej i wystawienniczej. W sali poświęconej kobietom, do pewnego stopnia, ofiarom Pucklera, słuchamy fragmenty jego wypowiedzi na temat pokazanych kobiet. Są to listy, ale też na przykład listy do żony na temat aktualnej kochanki.

Głośniczki, też w języku polskim, są umieszczone w serduszkach. Pisząc o wzorze do naśladowania miałam na myśli pomysł wystawy, a nie romanse Pucklera. Nawet nie zauważyliśmy jak minęło ponad godzinę. Wystawa to jedna wielka historia, czasem zaskakująca, czasem wesoła, a niekiedy lekko nostalgiczna. Na pewno nikt się tu nie będzie nudził.

Park Mużakowski
Pogoda nam dopisała
Park Mużakowski
Najstarszy budynek

Bilet wstępu na tę wystawę kosztuje 6 euro. My kupiliśmy za 8 euro łączony z wejściem na wieżę. Trud wspinaczki wynagradza widok rozciągający się na cały park .Uczciwie jednak dodam, że schodów jest naprawdę sporo.

W kawiarni

Potem odpoczywaliśmy w kawiarni, pijąc kawę, a Marcin wcinał tort, ja byłam dzielna (znaczy nie jadłam tortu). Tort ożywił wspomnienia Marcina z dawnych lat i przypominał mu ciężkie torty w klimacie kuchni małopolskiej. No dobrze, nie był pyszny. Polska kelnerka powiedziała nam, że nasze pierwsze wrażenia, iż nie ma Polaków są błędne i potem okazało się, że miała rację. Polacy odwiedzają park, ale nie nocują po niemieckiej stronie, stąd są tu widoczni w godzinach południowych i popołudniowych.

Park Mużakowski
Przez park przepływa rzeczka

Obiad zjedliśmy w knajpce tuż przy moście granicznym i zresztą restauracja nazywała się „Przy granicy”. Mogliśmy z ogródka obserwować, jak nasi zachodni sąsiedzi w sobotę chodzą do Polski na zakupy. Taszczyli w siatach przede wszystkim owoce, kwiaty i czasem zdarzały się jakieś wyroby z wikliny. Z innych naszych podroży wiemy, ze nasi zachodni przyjaciele kupują u nas owoce, warzywa, papierosy, benzynę. W Niemczech warto kupić alkohol i chemię gospodarczą. Takie tam proszki, mydła etc. Zresztą w Polsce przy drodze często można zobaczyć reklamy „chemia z Niemiec”. To taka dygersja, bo przecież warto wiedzieć.

Rower
Dzięki rowerowi mogliśmy zobaczyć więcej, oczywiście rowery były dwa

Park Mużakowski – po polskiej stronie

Resztę dnia spędziliśmy na rowerze. Obejrzeliśmy wszystkie godne uwagi zakątki parku, zarówno po polskiej, jak i po niemieckiej stronie tego zabytku, będącego na liście UNESCO. Trzeba przyznać, że park po niemieckiej stronie jest bardzo zadbany i pełen uroku. Po polskiej stronie jest „bardziej naturalny”, jak to delikatnie określają. No po prostu zaniedbany,

Park Mużakowski
Niestety po polskiej stronie park prezentował się znacznie gorzej

z wiaduktami zapisanymi niecenzuralnymi słowami (Marcin proponował cytaty, ale wtedy musielibyśmy umieścić specjalna informację na stronie) oraz drogami prowadzącymi wśród naturalnie rosnących drzew, tzn. pozostawionych w spokoju od tych 60 lat. Jeżdżąc z góry i pod górę można wyćwiczyć mięśnie i być może wysiłek pozwoli zapomnieć o kompleksach, które można mieć, porównując obie strony parku. Kolację zjedliśmy w Bad Muskau, była wyśmienita.

Pałac o zachodzie słońca
pałac o zachodzie słońca

A co będzie jutro? Następne ciekawe miejsca.

Jeśli

chcecie przeczytać o innych miejscach w Niemczech, zerknijcie tu;

interesuje Was, co u nas słychać, obserwujcie nas na Facebooku i Instagramie:

lubicie zwiedzać Polskę, kupcie nasz autorski ebook, informacje na jego temat znajdziecie w tym wpisie, a klikając w poniższe zdjęcie, przeniesiecie się do naszego sklepu.

Polska na dobry nastrój

Poniższy link jest afiliacyjny, będzie nam miło, jak z niego skorzystacie.



Booking.com

Dodane przez Małgosia dnia 2013-07-20

Od wielu lat zwiedzam i wędruję po Polsce i świecie. Zawsze na własną rękę i na własny rachunek. Polska znajdowała i znajduje szczególne miejsce w moich podróżniczych planach. Mam także wielki sentyment do Hiszpanii, po prostu lubię ten kraj z jego wspaniała kulturą, zabytkami i krajobrazami. Odkąd pamiętam lubiłam poznawać nowe miejsca, zaglądać w tajemnicze zakamarki, podróżować. Ta pasja towarzyszyła mi także w życiu zawodowym, a zdarzyło się w nim wiele.Pisałam o polityce międzynarodowej, ale także o zwiedzaniu Polski i Europy. Dalekie podróże związane z pracą, wizyty w niezwykłych miejscach, takich jak Downing Street 10 czy Pałac Elizejski tylko rozbudziły mój i tak wielki apetyt na poznawanie świata. Po drodze udało mi się napisać przewodnik po Mazowszu, bo Polska zawsze była dla mnie fascynującym miejscem do odkrywania. Od 8 lat prowadzę stronę Podróżniczego Domu Kultury. Piszę, fotografuję i opowiadam w mediach społecznościowych. Pokazuję i opisuję tylko to, co sama widziałam. Patrzę na świat optymistycznie, ale i krytycznie. Nie potrafię żyć bez podróży.

2 komentarze

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej.Akceptuję Prywatność i polityka cookies